Naarmate de omzet groeit, willen sterk met de regio verbonden schoonmaakbedrijven met hun dienstverlening toch nog wel eens uitwaaieren naar de randen van de eigen provincie of zelfs daarbuiten. Broer en zus Vincent en José Schouten van AlcmariA kiezen daar niet voor. Ze hebben een match met West-Friesland en de regio biedt mogelijkheden genoeg. Een bedrijfsprofiel.
Tekst: Dick van Zomeren, foto: Vincent de Vries
Het mkb in de schoonmaakbranche wordt gekenmerkt door talrijke familiebedrijven waarvan de oorsprong terug te vinden is in de jaren zeventig, het tijdperk waarin deze bedrijfstak volwassen werd met belangenorganisaties en beroepsopleidingen. Bij veel bedrijven heeft inmiddels de tweede generatie de leiding en is de groei bijna een cliché. Bij AlcmariA in Alkmaar ging het niet anders.
Reinier Schouten werkte in 1988 al in loondienst in de schoonmaaksector totdat iemand hem erop wees dat hij meer ondernemer was dan werknemer. Dat gaf hem het zetje tot de oprichting van AlcmariA, samen met z’n vrouw Rietje. Drie jaar lang werkten ze vanuit hun huurhuis. In 1991 boden ze werk aan 35 personen en betrokken ze een bedrijfspand. Na nog een verhuizing is de onderneming sinds 2007 gevestigd op het bedrijventerrein Boekelermeer.
Echt familiebedrijf
Naast bijbaantjes in de schoonmaak, ook bij andere bedrijven, studeerde Vincent Schouten (52) begin jaren negentig economie. Maar “niet gedegen” en Vincent brak die studie af in 1995 om bij zijn vader in het bedrijf te gaan werken. Zijn zus José (48) rondde in 1999 de studie rechten af. De advocatuur viel in de praktijk tegen, waarop Reinier Schouten zijn dochter vroeg om in het bedrijf personeelszaken te gaan leiden. Gezondheidsproblemen van senior bracht hem ertoe om de leiding in 2002 over te dragen aan zijn beide kinderen, die nu elk voor de helft eigenaar zijn van AlcmariA. Het is een echt familiebedrijf want ook Ruben, de echtgenoot van José, werkt bij de onderneming als controller. Het drietal vormt samen de directie.
De directie is wars van status en poeha, Vincent ondertekent zijn brieven niet met de functie directeur, maar zet onder zijn naam als functie ‘schoonmaker’. Hij doet de commercie, klantencontacten, IT en relatiebeheer. José verduidelijkt haar taak als Hoofd Interne Zaken, maar doet alles wat personeel gerelateerd is: loonadministratie, urencontracten en verzuimbegeleiding. Onder de directie fungeren twee ambulante objectleiders met vier meewerkende voorlieden en meteen daaronder “net geen” (Vincent) tweehonderd uitvoerende medewerkers. Naar omzet leveren ze klassiek schoonmaakwerk in kantoren (50 procent), woningcorporaties/VVE’s (25 procent), het onderwijs (20 procent) en 5 procent in de zorg en aan overigen.
Het West-Friese denken en doen
Het werkgebied is strikt afgebakend. Vincent: “Echt alleen Noord-Holland en dan nog ten dele. Naar onderen loopt de lijn bij Amsterdam-Zuid en naar het noorden tot de lijn van Schagen tot Hoorn. In dat gebied zijn onuitputtelijk veel klanten te vinden.” Opvallend dat ze het maritieme Den Helder mijden… José: “Vergis je niet in de afstand. Van hier naar Den Helder en terug kost je anderhalf uur. Bovendien hebben we iets met deze regio, West-Friesland. We willen niet landelijk, dat is een bewuste keus. We werken nu dichtbij en zitten pal naast de A9, dat betekent richting opdrachtgevers een razendsnelle reactietijd.”
Ook haar broer voelt “een match” met de regio tussen de Zaan en Alkmaar. Wat is dan die fameuze West-Friese mentaliteit? “De manier van omgaan met elkaar past wonderwel bij ons. Het rechtstreeks en directe. Niet er omheen praten en zakelijk gezien geen vergadercultuur. Je komt er samen uit. Snel, beslissend en meteen doorgaan. Als je te maken krijgt met grote opdrachtgevers van de Zuidas in Amsterdam loop je op tegen veel organisatorische lagen en processen. Dan passen we ons wel aan, maar dat is ver bij het West-Friese denken en doen vandaan.”